Moje ulubione ciasto (2024)

Siedemdziesięcioletnia Mahin, mieszkająca w Teheranie, czuje się samotna po stracie męża i wyjeździe córki do Europy, pragnąc odnaleźć kogoś, z kim mogłaby dzielić codzienność. Jej przyjaciółki, widząc smutek Mahin, namawiają ją do dania sobie szansy na miłość, przekonując, że nigdy nie jest za późno na nowe znajomości. Mahin postanawia przełamać rutynę i ożywić swoje życie uczuciowe, zapraszając do swojego domu starszego taksówkarza, Faramarza, o którym wie, że również jest samotny. Spotkanie staje się okazją nie tylko do poznania się, ale i do rozmów o życiu w Iranie pod rządami konserwatywnego reżimu, z którym mieszkańcy próbują sobie radzić na różne sposoby. Mahin i Faramarz, spędzając razem czas, odkrywają, że pomimo różnic i trudności, mogą odnaleźć w sobie nawzajem wsparcie i zrozumienie.